zondag 1 november 2015

Mooi Schylge (Terschelling)

Eind oktober was ik op Terschelling. Het was mooi zonnig weer en dat was een verademing na de sombere weken die achter ons lagen.
Ik was er met vogelvrienden op zoek naar de vele ganzen en andere mooie vogelsoorten. En naar al het overige moois wat Schylge te bieden heeft.

De eerste dag fietsten we naar het zogenaamde Gorzenpaadje, waar we veel zanglijsters aantroffen en een paar grote lijsters. Helaas vonden we geen beflijsters. Het zat er vol met roodborsten. Je zag en hoorde ze overal.


Roodborst
De dag erop togen we via de duinen naar zee. Langs de branding tientallen zilvermeeuwen, stormmeeuwen en grote en kleine mantelmeeuwen. En natuurlijk die leuke kleine drieteenstrandlopers, rennend langs de branding. Ik genoot van het mooie weer en het weidse, stille strand van Terschelling.

Drieteenstrandloper
Later, in de bossen van Hoorn troffen we goudhaantjes. Ze scharrelden laag voor ons in de struiken, waardoor we ze goed konden zien.
Tegen het eind van de middag waren we aan het Wad. Wat is dat mooi met dat licht en het geluid van de vele wadvogels. Ik krijg daar nooit genoeg van. 
Terwijl we daar waren begon de zon te dalen en veranderde het licht; het werd adembenemend mooi...

Avondlicht boven het wad
Ook terug fietsend door de polder genoot ik intens van het mooie licht. In een sloot zwommen de eenden in het avondlicht.


Eenden in het avondlicht

De volgende ochtend was het mistig, grijs en koud. In mijn eentje trok ik er even op uit. Ik fietste door de Koegelwieck en bereikte de duinen. Ik keek naar rechts en dacht bovenin een den een vogel te zien. Nogmaals, het was grijs en mistig, dus ik kon het niet goed zien. Toen ik door mijn kijker keek hield ik mijn adem in: in het topje van de struik zat een klauwier! Ik pakte snel mijn fotocamera  en schoot een aantal plaatjes. Thuis zou ik wel kijken welke klauwier het was. En ineens was hij weg..... Het bleek een klapekster te zijn, de grootste uit de klauwierenfamilie. Mijn dag kon niet meer stuk en hij was pas net begonnen.

Klapekster
Later op de middag fietsten we opnieuw door de polder, op weg naar het Wad. We kwamen een grote groep van ongeveer 300 foeragerende brandganzen en wat rotganzen tegen in een weiland ter hoogte van Hoorn. We stapten af, want er zou wel eens een roodhalsgans tussen kunnen zitten. Na even zoeken zag ik hem staan tussen de brand- en rotganzen. Alweer een cadeautje!

Roodhalsgans tussen brand- en rotganzen

De eerste dag dat we op het eiland waren hadden we een slaapplaats van spreeuwen ontdekt. Ze zwermden enorm, omdat er een slechtvalk dichtbij hun slaapplaats was neergestreken. Nu waren we weer op die plek en wilden wachten tot ze hun slaapplaats weer zouden gaan opzoeken.
Tijdens het wachten hoorden we een paar keer een jager schieten om te voorkomen dat de ganzen weer neer zouden strijken op hun land. 
Precies tegenover ons, een eind weg, zagen we hoe een man met hond en geweer een plek vond om zich te verschuilen achter een paal in het gras. We konden hem zien door onze kijkers. Ook hij wachtte op de vogels die een slaapplaats zouden komen zoeken. We vermoedden dat hij op de goudplevieren aasde die we de eerste dag daar prachtig zagen zwermen. Ze deden zeker niet onder voor de spreeuwen. Het geluid van die paar duizend vleugels in de lucht vergeet ik nooit meer.

De spreeuwen kwamen wel, maar niet op de manier die wij in gedachten hadden. Ze verzamelden zich op de grond, tegen de Waddendijk aan, vlakbij hun slaapplaats. Ineens vlogen ze allemaal op en verdwenen in het riet. Weg waren ze.....

Spreeuwen verzamelen zich

Even later zagen we opnieuw een spectaculaire zonsondergang. Het Wad werd roze van kleur en verstilde.

Avondgloed over het Wad
Het waren vier mooie dagen op Schylge......



Meer foto's staan op www.xelixz.nl












Geen opmerkingen:

Een reactie posten