Sprinkhanen

Grote groene sabelsprinkhaan

Twee weken geleden maakte ik met een ex-collegaatje een fietstocht o.a. over Landgoed Waardenburg en Neerijnen. Het was mooi, warm zomerweer en ik stond even stil op het fietspad om naar een vlinder te kijken. Ineens voelde ik iets op mijn arm en voor ik het wist sprong er een grote groene sprinkhaan van mijn arm op mijn fiets. Een heel mooi exemplaar. Het beviel hem blijkbaar niet daar onder op het wiel, dus hij kroop razendsnel naar boven en ging breeduit op het stuur zitten. Nu kon ik hem heel goed bekijken. Hij was groot, groen en had enorme voelsprieten. Degene met wie ik de fietstocht maakte vond hem ook prachtig. Geen van beiden wisten we welke soort hier op mijn fiets mee wilde liften. Dat liften ging niet door, want de sprinkhaan koos even later het handvat van het stuur uit en daar zit nu precies de schakeling van de versnelling. Dus heb ik maar even geblazen, waarna hij in de berm met al die mooie bloemen belandde.
Thuis gekomen ben ik gaan zoeken en kwam ik uit op de grote groene sabelsprinkhaan. Sabelsprinkhanen zijn te herkennen aan de lange voelsprieten, die veel langer zijn dan het lijf.

Een dag later wilde ik de fiets weer pakken en wat zag ik? Alweer een sprinkhaan, nu een kleine groene sabelsprinkhaan. Hij sprong op de fietstas waar ik snel een foto van hem maakte.

Groene sabelsprinkhaan

Dat is het voordeel van de smartphone; je hebt direct de mogelijkheid om een foto te maken. Ook op de schuurdeur ontdekte ik dagen later een sprinkhaan. Ik heb hem met een glas gevangen en in de tuin weer losgelaten.
Conclusie: het is duidelijk sprinkhanentijd.