Op zoek naar de Klapekster

Zaterdag 19 december deed ik met mijn vogelvriend Marc mee aan de klapekstertelling die jaarlijks georganiseerd wordt door Waarneming.nl. We gingen tellen in het Leersumseveld. Dit natuurgebied wordt beheerd door Staatsbosbeheer.

Het weer was wat druilerig en donker, maar de temperatuur was heerlijk voor een dag in december.
Toen we het veld inliepen troffen we meteen een paar kuifmezen die rondscharrelden op de grond. Als je in het Rivierengebied woont zoals wij, ben je verrukt als je een kuifmees ziet.
Verder zagen we goudhaantjes en vinken. Maar het ging natuurlijk om de klapekster.

Intussen begon het te motregenen. De wind stond achter ons, dus we konden nog gebruik maken van onze verrekijkers. Heel precies speurden we alle dennen en kale boompjes af, maar nee, geen klapekster. Wat we wel hoorden en zagen was een paartje glanskop, dat van boompje naar boompje vloog, vlak voor onze neus.
In de Amerongse Bovenpolder was trouwens wel een klapekster gezien; zou hij soms daarheen gevlogen zijn? Die polder ligt hier vlakbij. Het zou toch wat zijn om met een 0-telling weer naar huis te moeten gaan. Niet aan denken, doorgaan met zoeken.

Anderhalf uur later zagen we een vogel aan komen vliegen met de vlucht van een specht, maar de staart was te lang voor een specht. Ik stond net aan de verkeerde kant van de boom, maar Marc riep "hierheen, daar zit hij". Een paar stappen opzij en ja, daar zat een klapekster! Een mannetje met zijn mooie masker. Het is mijn lievelingssoort, ook al spiest hij zijn prooien op het prikkeldraad. Ik vind het een mooie, spannende vogel. Zo, die was in de pocket. Via een app op mijn iPhone gaf ik de vogel direct door aan Waarneming.nl via de speciale klapeksterpagina.

Na een paar foto's gemaakt te hebben liepen we weer door. We hadden het gebied nog lang niet doorkruist. We hebben nog twee keer een klapekster gezien, maar dat moet dezelfde vogel geweest zijn, want we liepen nog steeds door hetzelfde heidegebied. Moe, maar zeer voldaan gingen we weer terug.

In februari is er nog een klapekstertelling. We zijn benieuwd...

Klapekster

www.xelixz.nl

Bezoek aan de Arkemheense Polder en omgeving

Zaterdag 12 september nam ik deel aan een vogelexcursie van onze vogelwerkgroep. We vertrokken om 8 uur richting Nijkerk. Om 9 uur startten we met 11 man bij het Gemaal aan de Zeedijk in Nijkerk.

De polder gezien vanaf de dijk

Na de vele regen van de afgelopen dagen was het zomaar droog; de zon scheen zelfs. Vanaf de dijk hadden we goed zicht op het water. De zon stond achter ons, dus het licht was prima. We zagen onder andere veel kuifeenden, futen, brilduikers, smienten en nonnetjes.

Vanaf de dijk

Vandaar reden we met auto's verder en troffen we nog meer watervogels. De weilanden zaten vol met honderden kieviten, kolganzen, grauwe ganzen, brandganzen en wulpen. Het geluid van de wulpen deed me denken aan het Wad op Terschelling.

Een paar mannen van onze groep hadden enkele dagen geleden het gebied verkend en namen ons mee over grasvelden naar nog meer plekken aan het water. Grote zilverreigers konden we rustig bekijken en de ijsvogel vloog heen en weer tussen de oevers.

Grote Zilverreiger

De eerste kijkhut die we bezochten  lag aan het Nuldernauw en gaf zicht op nog meer watervogels, waaronder ook een paar kleine zwanen.

De laatste kijkhut konden we alleen bereiken met kaplaarzen. We liepen voorzichtig door de diepe modder, om niet uit te glijden. Het was wel een prachtig pad. Links en rechts stonden paddestoelen, zoals judasoor en aardster.

Judasoor

Eenmaal aangekomen in de kleine hut wachtte ons een kleine teleurstelling. Waar drie dagen geleden nog een paar honderd kleine zwanen zaten, was er nu geen zwaan te bekennen. Wel volop tafeleenden, nonnetjes, smienten, futen en kuifeenden. In het riet achter en opzij van de hut hoorde ik een baardmannetje.
De Arkemheense Polder is een mooi gebied; zeker de moeite waard om naartoe te gaan.

Meer foto's staan op mijn website www.xelixz.nl

Wetland Passewaaij

Wetland Passewaaij is een wetland van 40 ha groot, langs de Waal aan de rand van Tiel. Het is in 1996 aangelegd met als doel er een gebied te creëren waar de natuur zijn gang kan gaan. Het moest een plek worden waar flora en fauna de ruimte kon krijgen.

Wetland Passewaaij is een Natura-2000-gebied en wordt beheerd door Staatsbosbeheer.
In 2011 schreef ik een verslag over dit gebied in het kader van de Natuurgidsencursus van IVN West-Betuwe, in samenwerking met Stroomhuis Neerijnen. Dit verslag uit 2011 heb ik toegevoegd aan mijn website www.xelixz.nl en is te vinden bij het onderwerp 'Wetland Passewaaij'. Ik zal het verhaal hier daarom niet herhalen.

In 2013 is de kolonie visdieven verhuisd naar een andere locatie. Toen zij namelijk terug keerden uit het Zuiden stond 'hun' eilandje in het Wetland onder water en konden ze er dus niet broeden.

Kort geleden zijn de werkzaamheden afgerond in het kader van de aantakking van de nevengeul op de Waal. Er is een brug aangelegd, zodat het gebied toegankelijk blijft voor mens en dier. Op het moment van schrijven staat er nauwelijks nog water in het gebied. De Waal bij Tiel staat op 232, historisch laag!

Na de werkzaamheden

Met de werkzaamheden is de oeverzwaluwwand helaas verdwenen. In deze wand broedde ook de ijsvogel. Er is wel een kleine wand voor teruggekomen, maar of deze voldoet aan de wensen van de oeverzwaluwen is voor mij nog een vraag. We zullen het zien het komend voorjaar.  Afgelopen zomer hebben ze gebroed in de Stiftsche uiterwaarden, waar ik 100 bewoonde nesten heb geteld.

Nieuwe oeverzwaluwwand

Begin november was het mooi weer. Toen ik in het Wetland liep zongen de vogels om me heen en zat het ooievaarspaar samen op het nest. Ik waande me even in het voorjaar....

Ooievaarspaar in november

Meer foto's staan op mijn website Xelixz Natuurfoto

Twitter: Xelixz Natuurfoto

Facebook: Natuurfoto

Mooi Schylge (Terschelling)

Eind oktober was ik op Terschelling. Het was mooi zonnig weer en dat was een verademing na de sombere weken die achter ons lagen.
Ik was er met vogelvrienden op zoek naar de vele ganzen en andere mooie vogelsoorten. En naar al het overige moois wat Schylge te bieden heeft.

De eerste dag fietsten we naar het zogenaamde Gorzenpaadje, waar we veel zanglijsters aantroffen en een paar grote lijsters. Helaas vonden we geen beflijsters. Het zat er vol met roodborsten. Je zag en hoorde ze overal.

Roodborst

De dag erop togen we via de duinen naar zee. Langs de branding tientallen zilvermeeuwen, stormmeeuwen en grote en kleine mantelmeeuwen. En natuurlijk die leuke kleine drieteenstrandlopers, rennend langs de branding. Ik genoot van het mooie weer en het weidse, stille strand van Terschelling.

Drieteenstrandloper

Later, in de bossen van Hoorn troffen we goudhaantjes. Ze scharrelden laag voor ons in de struiken, waardoor we ze goed konden zien.

Tegen het eind van de middag waren we aan het Wad. Wat is dat mooi met dat licht en het geluid van de vele wadvogels. Ik krijg daar nooit genoeg van. 

Terwijl we daar waren begon de zon te dalen en veranderde het licht; het werd adembenemend mooi...

Avondlicht boven het wad

Ook terug fietsend door de polder genoot ik intens van het mooie licht. In een sloot zwommen de eenden in het avondlicht.

Eenden in het avondlicht

De volgende ochtend was het mistig, grijs en koud. In mijn eentje trok ik er even op uit. Ik fietste door de Koegelwieck en bereikte de duinen. Ik keek naar rechts en dacht bovenin een den een vogel te zien. Nogmaals, het was grijs en mistig, dus ik kon het niet goed zien. Toen ik door mijn kijker keek hield ik mijn adem in: in het topje van de struik zat een klauwier! Ik pakte snel mijn fotocamera  en schoot een aantal plaatjes. Thuis zou ik wel kijken welke klauwier het was. En ineens was hij weg..... Het bleek een klapekster te zijn, de grootste uit de klauwierenfamilie. Mijn dag kon niet meer stuk en hij was pas net begonnen.

Klapekster

Later op de middag fietsten we opnieuw door de polder, op weg naar het Wad. We kwamen een grote groep van ongeveer 300 foeragerende brandganzen en wat rotganzen tegen in een weiland ter hoogte van Hoorn. We stapten af, want er zou wel eens een roodhalsgans tussen kunnen zitten. Na even zoeken zag ik hem staan tussen de brand- en rotganzen. Alweer een cadeautje!

Roodhalsgans tussen brand- en rotganzen

De eerste dag dat we op het eiland waren hadden we een slaapplaats van spreeuwen ontdekt. Ze zwermden enorm, omdat er een slechtvalk dichtbij hun slaapplaats was neergestreken. Nu waren we weer op die plek en wilden wachten tot ze hun slaapplaats weer zouden gaan opzoeken.

Tijdens het wachten hoorden we een paar keer een jager schieten om te voorkomen dat de ganzen weer neer zouden strijken op hun land. 

Precies tegenover ons, een eind weg, zagen we hoe een man met hond en geweer een plek vond om zich te verschuilen achter een paal in het gras. We konden hem zien door onze kijkers. Ook hij wachtte op de vogels die een slaapplaats zouden komen zoeken. We vermoedden dat hij op de goudplevieren aasde die we de eerste dag daar prachtig zagen zwermen. Ze deden zeker niet onder voor de spreeuwen. Het geluid van die paar duizend vleugels in de lucht vergeet ik nooit meer.

De spreeuwen kwamen wel, maar niet op de manier die wij in gedachten hadden. Ze verzamelden zich op de grond, tegen de Waddendijk aan, vlakbij hun slaapplaats. Ineens vlogen ze allemaal op en verdwenen in het riet. Weg waren ze.....

Spreeuwen verzamelen zich

Even later zagen we opnieuw een spectaculaire zonsondergang. Het Wad werd roze van kleur en verstilde.

Avondgloed over het Wad

Het waren vier mooie dagen op Schylge......

Meer foto's staan op www.xelixz.nl

Twitter

Facebook

Zuidelijke Boomsprinkhaan ontsnapt

Een paar weken geleden was het nodig om wat te snoeien in de tuin. De groencontainer was net geleegd, dus ik kon de afgesnoeide takken kwijt. Meestal laat ik het deksel open staan voor de insecten die mogelijk onbedoeld in de bak terecht gekomen zijn.
Ineens kwam er een sprinkhaan tussen het groen tevoorschijn. Volgens mij had ik deze soort niet eerder gezien. Meestal zijn het kleine sabelsprinkhanen die in de tuin rond springen.

Ik legde mijn tuingereedschap neer en ben naar binnen gelopen om mijn fototoestel te halen. Ik maakte een foto en zette daarna de video-optie aan, want ik vermoedde dat dit toch wel een bijzondere sprinkhaan was. Vleugels zag ik niet, wel een lange gele streep die over zijn rug liep. 

Het filmpje is wel grappig geworden, vooral ook door de muziek die ik eronder heb gezet. Op zijn tocht naar de vrijheid kwam hij nog een spin tegen, maar het lukte hem niet om deze te vangen.

Zuidelijke Boomsprinkhaan

Even later vond ik nog twee sprinkhanen en een Zevenstippeling Lieveheersbeestje. Ik heb ze alle drie via een groot blad uit de bak gehaald en in de struiken gezet.

Zevenstippelig Lieveheersbeestje

Website: www.xelixz.nl

Facebook: http://on.fb.me/1L7Ut4S

YouTube: http://bit.ly/1OUSfq9

Ochtendstond heeft rood in de mond

Zaterdag 3 oktober was ik om 7 uur aanwezig op de telpost langs de Waal om trekvogels te tellen in het kader van EuroBirdwatch 2015.
Het was koud en donker toen ik een plek zocht in het hoge natte gras. Even later kreeg ik gezelschap van mede-vogelaars en zetten we de tafeltjes, de stoelen en krukjes neer voor degenen die zouden helpen tellen.

Langzaam begon de lucht te kleuren, van zacht oranje naar rood, adembenemend mooi...
Het tellen liet ik even over aan de anderen, want dit schouwspel wilde ik natuurlijk vastleggen. Met op de achtergrond de Prins Willem Alexanderbrug maakte ik een paar foto's van de zonsopkomst.
Vóórdat de zon opkwam, om 7:31 uur, kleurde de lucht prachtig rood.

Vóórdat de zon opkwam

Ruim tien minuten later, om 7:48 uur, was de lucht helemaal rood en was de zon ruim boven de horizon.

Zonsopkomst aan de Waal

En toen kwamen de vogels. De kolganzen kwamen met honderden overvliegen, mooi in V-formaties. Een paar Grote Zilverreigers en heel veel spreeuwen. Vlakbij hadden we zicht op twee buizerds en drie torenvalken, roodborsttapuiten, kneuen en graspiepers. De laatste drie soorten deden zich tegoed aan de vele zaden die aan de planten zaten, voor ze verder zouden trekken. We konden minder vogels waarnemen dan andere jaren. Waarschijnlijk vlogen ze te hoog. Ook landelijk was dit het geval.

Om half één was de trek voorbij en zijn we gaan opruimen.

Toen ik op de fiets zat zag ik nog twee torenvalken die elkaar aanvlogen in het gras. Het leken wel kemphanen. Ik kon nog net snel een foto maken voordat ze wegvlogen.

Vechtende torenvalken

Xelixz Natuurfoto: www.xelixz.nl 
Faceboek: http://on.fb.me/1L7Ut4S 

Rijswaard Neerijnen

Het is altijd mooi in de uiterwaarden. Een poosje geleden liep ik in de Rijswaard bij Neerijnen. De lucht was prachtig op dat moment, levendig met een afwisseling van zon en wolken. Het licht scheen mooi op de rivier en verlichtte de pier.
In het gras liepen kalfjes, dicht bij hun moeder toen ik langs liep.

In het gebied woont een steenuil, maar die zie ik zelden of nooit. Wel zag ik op grote afstand een buizerd op een paal zitten. Of was het toch een jonge havik? Ik ben er nog steeds niet uit. Als je het weet mag je het zeggen.

De wintergasten zijn er nog niet. Alleen grauwe ganzen zie je schuifelen door het gras. Nog even een paar weken wachten voor het schitterende schouwspel zich weer voltrekt. Honderden ganzen zijn dan in beweging in de lucht, een indrukwekkend gezicht én geluid!  Wie dit fenomeen heeft gezien weet wat ik bedoel.

Toen ik weer richting uitgang van de Rijswaard liep zag ik opeens een Grote Zilverreiger die verscholen aan een ondiepe plas stond. Ik kon hem nog net fotograferen toen hij op de wieken ging. 

Zonlicht op de pier in de Waal bij Neerijnen

Veilig bij moeder

Buizerd of jonge Havik

Grote Zilverreiger en grauwe ganzen

Meer foto's van mijn bezoek(en) aan de Rijswaard staan op mijn website Xelixz Natuurfoto.

Xelixz Natuurfoto: www.xelixz.nl 

Faceboek: http://on.fb.me/1L7Ut4S 

Willemspolder in september

Vogelen in de Willemspolder is altijd vol verrassingen. Deze polder is gelegen direct aan de Waal en herbergt een steenfabriek. 
De Prins Willem Alexanderbrug loopt dwars over de Willemspolder. Op de pijlers van deze brug broedt al jaren de slechtvalk. Als je geluk hebt zie je hem zitten of is hij aan het jagen, wat altijd een mooi schouwspel oplevert.

De Willemspolder is eigenlijk het hele jaar interessant als het om vogels gaat. Op mijn website www.xelixz.nl schrijf ik over de soorten die je hier in de diverse jaargetijden aan kunt treffen.

Deze zomer fotografeerde ik er een gele kwikstaart en afgelopen zaterdag onder andere een torenvalk, twee (!) ijsvogels en een grote zilverreiger die in een boom zat. De vogels zaten ver weg en mijn fototoestel is voor die afstanden niet toereikend, maar de foto's geven wel de sfeer van het moment aan.
Toen ik weer naar huis fietste stond de teller wat betreft het aantal vogelsoorten op 43.

Er zijn grootse plannen voor deze Willemspolder. Het zand- en grindbedrijf Dekker uit IJzendoorn wil onder andere eilandjes en schiereilandjes aanleggen, waar vogels ongestoord kunnen broeden. We wachten de ontwikkelingen vol verwachting af.

Gele kwikstaart

 

Grote zilverreiger

 

Torenvalk

   

IJsvogel(s!)

Xelixz Natuurfoto

www.xelixz.nl



   

 

Atalanta op herhaling

De laatste weken, bij zonnig weer, is het Atalanta-time hier in de tuin. En niet even een bezoekje nee, urenlang is hij aanwezig en gaat dan van bloem naar bloem. Van sedum naar buddleja en vandaar naar het koninginnenkruid en de bloeiende klimop, om weer terug te keren naar de sedum. Ik heb dit nog niet eerder bewust waargenomen. Soms vliegt hij even weg, maakt een rondje door de tuin van de buren en komt weer terug. Telkens als ik even de tuin in kom, is hij er. Leuke waarneming, toch?

Op mijn website www.xelixz.nl staan al diverse foto's van de Atalanta, dus ik beperk me hier tot een enkele foto. Onlangs maakte ik een heel kort filmpje van deze vlinder en zette er de étude 'Butterfly' van Frédéric Chopin onder http://youtu.be/G7xi7QuMZeY
Ik vermoed dat de vlinder in het filmpje dezelfde Atalanta is die nog steeds op bezoek komt.
Morgen wordt het nog een zonnige nazomerdag, dus waarschijnlijk kan ik dan weer van hem genieten.

Atalanta op sedum

Wolkenlucht boven de Waal bij Tiel

Gisteren fietste ik terug van de stad naar huis. Bij voorkeur fiets ik buitenom, langs de Waal.
Toen ik langs de rivier fietste kon ik niet anders dan stoppen. Mijn fotocamera lag natuurlijk thuis; dit is vaker het geval als ik iets moois tegenkom. Maar gelukkig is daar dan altijd mijn iPhone.
Bij het zicht van die prachtige wolkenlucht sprong ik van de fiets en maakte ik snel een foto, hoewel het behoorlijk donker was. Snel, want een wolkenlucht kan gauw veranderen. Thuis gekomen bekeek ik de foto en was ik blij dat ik even gestopt was.

Wolkenlucht boven de Waal

Combinatie Blog en Website

Sinds januari 2015 staat mijn nieuwe website Xelixz Natuurfoto online. Op deze website plaats ik natuurfoto's, soms een natuurgeluid en links naar natuurfilmpjes die ik gemaakt heb.
Ik verwacht dat blog en website elkaar aan zullen vullen. De tijd zal het leren. Op de website komen foto's in ieder geval veel mooier tot zijn recht, zie www.xelixz.nl

De website is ingedeeld in gebieden. De foto van onderstaande vlinder staat bijvoorbeeld onder 'Tuin'. Bij 'info' kun je zien wanneer ik iets nieuws heb geplaatst en bij welk gebied. De website is zowel in het Nederlands als in het Engels geschreven en is geschikt voor desktop en tablet. Zelf vind ik de site het mooist in Firefox.

Een paar dagen geleden vond ik binnen op de muur naast de voordeur een vlinder. Ik vond hem mooi en had hem nog nooit gezien. Omdat de vleugels wat doorschijnend zijn, lijkt de vlinder witter dan hij is, vanwege de witte muur waar hij op zat.

In eerste instantie had ik geen idee om wat voor vlinder het hier ging, ook niet na het zoeken in mijn boeken en na een speurtocht op internet. Wel vermoedde ik dat het om een nachtvlinder ging.
Wat ik in zo'n geval altijd doe is een mail sturen naar de Vlinderstichting. Een paar uur na het stellen van mijn vraag kreeg ik al antwoord: het is een Buxusmot (Cydalima perspectalis).
Op internet zag ik dat het hier om een zeldzame soort uit Azië gaat die pas sinds 2007 ons land aandoet. Toch een leuke waarneming, vind ik zelf. De rupsen zijn schadelijk voor de buxus, dus in hoeverre ik over een tijd nog blij ben met deze vlinder zal de tijd leren....

Buxusmot